خان ننه

خان ننه هایاندا قالدین
بئله باشیوا دولانیم
نئجه من سنی ایتیردیم!
دا سنین تایین تاپیلماز
اولین قسمت شعر خان ننه شهریار با چنین لطافتی آغاز میشود احساسات پاک و صادقانۀ یک کودک نسبت به مادربزرگش که شاعر پس از سالها آنرا به زبان آورده.اگر این شعر را خوانده باشید به قداست و عزت این شخص در نزد شاعر حتما" پی برده اید.بیایید از اینجا آغاز کنیم شما شاعری نامی هستید و شعری برای عزیزترین وپاک ترین فرد ذهنتان و زندگیتان سروده اید و سالها پس از مرگ شما نام این فرد را بر سر در یک بازاچۀ تره بار میبینند.بازارچۀ میوه و تره بار,سبزیجات،گوشت و مرغ خان ننۀ شهریار!!!!!چه بر سر ارزشها و اعتقادات ملی و فرهنگی ما آمده؟چگونه مسئولین محترم گوشت ومرغ و سبزی را به خان ننۀ شهریار ربط داده اند لطفا" برای من نادان هم توضیح دهند!!! توریستی که وارد این شهر میشود به دنبال نام شهریار و خان ننه به بازارچه در پی یافتن هنر دستان مادر بزرگهای ما وارد میشود این هنر میتواند پختن نان و دوشیدن شیر و یا حتی کاشتن سبزی باشد .میتواند بافتن گلیم و فرش ایرانی باشد،و.... ولی هرگز فروش محصولات کشاورزی و دامی به سبک جدید و به دست فروشندگان عادی نیست.حتی من هم وقتی تبلیغات این بازارچه را دیدم به خیال یافتن نشانی از شیر زنان این سرزمین مشتاق دیدنش شدم.لطفا" کاری بکنید،لطفا" اعتراض کنید هنوز میشود کاری کرد ،اجازه ندهید احساسات عرقی و ملی مان را فرهنگ ارزشهایمان را آلودۀ نفع و منفعت مادی عدۀ معدودی بکنند.خانوادۀ محترم استاد کجایید؟؟! چرا اعتراض نمیکنید؟موزۀ استاد شهریار درست کرده ایم که استاد را به همه بشناسانیم و از طرفی بازارچه ای درست میکنیم که مضحکۀ همه میشویم!!!!!!